صدای گریه می آید

صدای گریه ی یک کودک تنها و درمانده

صدای کودکی که میکند شکوه

ز سرمای زمان با سردی دلهای ادمها

صدای خسته از دردی،که میپیچد میان خنده های تلخ ادمها

که من هستم و میخواهم بمانم من!

ولی چشمی نمیبیند

نگارم را.......نگاهم را....دو چشم اشکبارم را

و این یک کودک کار است،در دنیای ادمها

و ای مردم........

مسلمانی کجا رفته؟

خندا لبخند این طفل است

بهشتش با نگاه او عجین گشته

مپنداری خدا با حج تکراری شود راضی

و یا با ان نماز نیمه شب از شیخ بازاری

ودر پایان

خدا یعنی صدای خنده ی این کودک تنها